باران
  

  بهاران را
      

  جدّی نمی‌گیرد.

چشمان من
 

   خیل غباران را.

هرچند
  

  از جاده‌های شسته رُفته،
  

  از این خیابان‌های قیراندود
      

  دیگر غباری برنخواهد خاست؛

هرچند
   

 با آفتاب رنگ و رو ر‌َفته
  

  از روی این دریای سرب و دود،
       

 هرگز بخاری برنخواهد خاست؛

امّا،
 

   حتّی سواد هر غباری نیز
  

  در چشم من دیگر
    

    معنای دیدار سواری نیست؛

این چشم‌ها
  

  از من دلیل تازه می‌خواهند!

قیصر امین پور