شمشیر عدالت

صبح است تا سر از شب غیبت بر آورى
 

خورشیدى از مدار کرامت برآورى

 با برق یک نگاه خود اى روشناى محض

 از چشم هاى صاعقه حیرت برآورى

 در خلوتم بریز که در نوبت دعا

 دستى از آستین اجابت برآورى
 

اى ناگهان حضور زمان در طواف تو

 کى در زمین شود که قیامت برآورى ؟

 در گیر و دار معرکه اى کاش زودت

 شمشیر از نیام عدالت برآورى

 لبریز از سکوتى از این دست مانده ایم

 لبهاى تو کجاست به صحبت برآورى

مصطفى عابدى