عشق جاودان

ای یار مهربان: یا صاحب الزمان
الغوث و الامان؛ یا صاحب الزمان

مهر جبین تویی نور مبین تویی
ای مهر آسمان؛ یا صاحب الزمان

ای آخرین امام بر تو دهم سلام
سلطان به هر مکان؛ یا صاحب الزمان

طاوس جنتی: زیبا نگار ما
ای عشق جاودان؛ یا صاحب الزمان

آقای ذوالکرم؛ مولای ذوالنعم
بر سر تو سایبان؛ یا صاحب الزمان

جان جهان توئی؛ روح و روان تویی
تو سِرِّ هر بیان؛ یا صاحب الزمان

محبوب ما تویی؛ معشوق ما تویی
ای عشق عاشقان؛ یا صاحب الزمان

ما ذره و تویی خورشید اهل دل
هستی تو کهکشان؛ یا صاحب الزمان

ما قطره و تویی از لطف کردگار
دریای بیکران؛ یا صاحب الزمان

شعبان رسیدُ شد؛ از یمن مقدمت
عالم چو گلفشان؛ یا صاحب الزمان

چشمان منتظر؛ چشم انتظار تو
رفته ز کف عنان؛ یا صاحب الزمان

ای مُنتَظَر بیا؛ ای مُنتَقِم بیا؛
بنما تو رخ عیان؛ یا صاحب الزمان

یا فارس الحجاز یا وارث الحسین
هستی تو بی نشان ؛ یا صاحب الزمان

خورشید معرفت هستی تو پشت ابر
تا کی شوی نهان؛ یا صاحب الزمان

یا والی الولی ؛ ای نور منجلی
مولای انس و جان؛ یا صاحب الزمان

یا مهدیا بیا؛ زهرا س به پشت در
خوانده تو را ز جان؛ یا صاحب الزمان

بس طعنه ها زدند اندر فراق تو
بر ما شده گران؛ یا صاحب الزمان

شیعه بود غریب گردیده غم نصیب
از ظلم ظالمان؛ یا صاحب الزمان

شمشیر ذوالفقار در دست تو بود
بر خیز و حق ستان؛ یا صاحب الزمان

از داغ لاله ها در سوز و در نوا
گلشن شده خزان؛ یا صاحب الزمان

ذکر دعای من درد و دوای من
از در مرا مران؛ یا صاحب الزمان

از هجر روی تو ای نازنین من
شد قامتم کمان؛ یا صاحب الزمان

گفتی که صبح و شام خون گریه میکنم
بر جد خود چنان ؛ یا صاحب الزمان

اندر غم فراق "ناطق" به روز و شب
شد دیده خونفشان؛یا صاحب الزمان


غلامرضا محمودنژاد ناطق قمی

۱۴۰۲ بهمن ماه
۱۴۴۵ شعبان