نگاه منتظر

به صد امید تار را ، زنم به پودِ زندگی

ز ِشوق پنجه میکشم به چنگ وعودِ زندگی

کنون که نقش ِنرگست کشم به فرش ِعاشقی

از این افق چه جان فزا ، بُوَد عمودِ زندگی

تو ای شکوهِ عاشقی ، تو ای نمادِ روشنی

به جمع ِخیل ِعاشقان ، تویی نمود ِ زندگی

غزل غزل برای تو ، سروده ام من از بهار

تو آفتابِ مطلقی ، تویی وجود ِزندگی

من از نگاهِ پنجره ، به انتظار مانده ام

که دستِ تو خطی کشد،به این رکودِ زندگی

به شور ِانتظار ِتو،شدم ز شوق نغمه خوان

دگر رها شده دلم ، ز آه و دود ِ زندگی

کرانه ی امیدِ تو  ، مرا به اوج می برد

فراز ِآرزو تویی، در این فرودِ زندگی

عطش عطش خیالِ تو،چه تشنه میکند مرا

بیا که جاری ام کنی، به سانِ رودِ زندگی

اگر بشارتی رسد ، ز انتظار ِسبز ِتو

دوباره کفر می نهد، سر ِ سجودِ زندگی

سپیده و ستاره ها در آسمانِ دستِ توست

رهایشان بکن در این ، شبِ کبودِ زندگی

نزول کن از آسمان ، تو ای امیدِ بیکران

بیا که پر دهی به ما ، تو ای صعودِ زندگی

طلـوع ِصبح ِروشنی ، بیا زِقلبِ آسمان،

شبِ سیاه را ببر ، بخوان سرودِ زندگی

نسیم سحر ( زرناز )