دل گشته زدوری نگارم پر خون 
    
        غم گشته به هر لحظه از این غم افزون

افزون تر ازاین غم ودل پرخونم   
 
گویا که به خود ندیده هرگز گردون

بیهوده مکن عتاب ما ای عاقل   
 
عقل از دل بی طاقت ما شد مجنون
شاعر:هادی محمدی