مناجات

منّت خدایرا که محیط است و لا مکان

کز لطف خویش داده به ما نعمت بیان

تا در قبال لطف و عطایش به هر نفس

گوئیم شکر گاه عیان و گهی نهان

نی نی چه حدّ ماست سپاس نعیم او

با این بیان قاصر و این لکنت لسان

او قادر و حکیم و علیم است و مستغاث

او ناصر و رئوف و رحیم است و مستعان

یا رب به فضل خویش ببخشا قصور ما

ما ناتوان و عرصه شکر تو بی کران

ما در کجا و شکر نعیم تو در کجا

جائیکه عقل کلّ بود ناتوان از آن

جائیکه بر دهن زده از عجز قفل لا

ختم رسل بعرض ثنایت سزای شان

یا رب ز پیشگاه تو داریم مسئلت

صلوات ما بروضه پر نور او رسان

وانگه رسان درود بروضات آل او

آنان که فیض بخش زمینند و آسمان

آنان که شافعند به هنگام رستخیز

روزی که میرسد به فلک بانگ الامان

ما را که هست نامه سیاه و عمل تباه

مقصد بعید و راحله کم بار هم گران

از عمر توشه ئی نگرفتیم و ای دریغ

دادیم نقد وقت ز کف مفت و رایگان

ای وای از حرارت جانسوز روز حشر

با این تن نزار و دل زار و ناتوان

حالا بجز محبت اولاد مصطفی

وین دفتر مصائب سلطان تشنگان

در پیشگاه رحمت و جود و سخای تو

خود عالمی که در کف ما نیست ارمغان

یا رب به خون پاک شه تشنگان حسین

ما را ز درگه کرم و عفو خود مران

بر ما اگر نه آن شه عطشان شود شفیع

حاشا دگر به مغفرت ما رود گمان

گر خود غریق بحر گناه است «اعظمی»

دارد امید لیک ز عفو تو هر زمان

شعر از

مرحوم استاد اعظمی تبریزی

⚜موکب العباس(ع)زنجان⚜

#موکب_العباس_علیه_السلام_زنجان

#اعظمی_تبریزی

نگاه منتظر - آموزش پروپوزال نویسی - آموزش مداحی - سعید میری - اشعار امام زمان - غزل امام زمان - بانک شعر