من که اَز روز اَزَل جُزء گدایان توأم ریزه خوار کَرَم و سُفرهٔ احسان توأم
دَرمَدح امام حَسَن علیه السلام»
من که اَز روز اَزَل جُزء گدایان توأم
ریزه خوار کَرَم و سُفرهٔ احسان توأم
اَز هَمان روز که دیده به جَهان بُگشودَم
دل بدَریا زَده ام دَر پی طوفان توأم
تا خراب غَم عشقَت شُدَم از روز نُخُست
گَشتَم آباد دل و واله و حیران توأم
به کَرمخانهٔ تو پای نَهادَم امشَب
که ببینند هَمه جُزء غُلامان توأم
اینکه در میکدهٔ عشق تو پا بنهادَم
چون نَظرکردهٔ یک گوشهٔ چشمان توأم
بدلَم نَقش تو اَز روز اَزل قاب زَدَم
وَ هَمین است که من دَست بدامان توأم
هَر که یکبار تو را دید گرفتار تو شُد
من گرفتار تو و آن رُخ تابان توأم
دشمن از رأفَت بی حَدّ تو شَرمنده شده
جای دارَد که بگویَد که مُسلمان توأم
آمَد اَز شام فَقَط در پی تَحقیر شُما
مُتَحََیّر من از این لُطف فَراوان توأم
با جُزامی سَرِ یک سُفره غَذا می خوردی
من فَدائی تو و آن لَب خَندان توأم
پدَرَم گفته که بایَد بتو خدمَت بکُنَم
دلخوشَم زآنکه شَب و روز ثَناخوان توأم
مادَرَم گفته غُلام حَسَنَم می دانَم
شُکرللَّه که چنین مَست و غَزَل خوان توأم
گَر چه قسمَت نَشده زائر کویَت گَردَم
لیک من زائر سُلطان خراسان توأم
گَر چه بی صَحن و رَواق و حَرم و ایوانی
من خودَم مُرغَک دلخستهٔ ایوان توأم
هَر که هَستم بتو رو میزنم امشب آقا
جان زَهرا مَکنم رَد که مهمان توأم
دَر پی وَصلَم و از هجر بَسی می نالَم
بی جَهَت نیست که من بی سَر و سامان توأم
از هَمان روز که در کوچه گرفتار شدی
به خدا تا اَبَدُ الدَهر پَریشان توأم
خسروی فَر
🌹ویرایش:سیدمحمدجلالی
نگاه منتظر - آموزش پروپوزال نویسی - آموزش مداحی - سعید میری - اشعار امام زمان - غزل امام زمان - بانک شعر